Zoveel te doen en te zien, zo weinig tijd
28 maart 2013 - Boston Bay, Jamaica
Het gaat nu wel heel snel! Ik heb nog zo'n 20 dagen in het prachtige Jamaica. Terwijl jullie waarschijnlijk jullie neuzen eraf vriezen, zit ik in het zonnige Port Antonio voor een lekker lang Easterweekend.
Ik heb nog maar 4 dagen bij het weeshuis volgende week. Ik weet niet echt waar te beginnen. Nadat Poppy was vertrokken was het opeens wel erg rustig. Ik ben het meeste aan het spelen met de babies, geef flesjes, vouw de was op, help de peuters met hun lunch en ren een beetje rond met de kinderen. Mijn eerste ervaring met lezen voor de kids was niet erg geslaagd, mijn tweede poging bracht ik een Jip&Janneke boek mee, een Holland edition. Ik las Hope, Sam, Malcom en Alex voor en soms kwam er een ander kindje bij. Sam wilde na het verhaal gelijk naar Nederland toe! Best geslaagde actie en later heb ik korte 'Yip and Yannicka' verhaaltes voorgelezen in het klaslokaal. Ze waren een en al oor en de lerares vond dat ik leuk voorlas. Zoals ik al eerder had verteld, wilde ik schoenen kopen voor de kinderen. Verleden week hadden een paar al schoenen gekregen van andere mensen. Dat vond ik wel jammer maar deze week kocht ik ook een paar schoentjes. Zwarte sandaaltjes voor de jongens, vonden ze leuk. Amanda, de eigenaar, had als donatie zo'n 15 paar zwarte crocs gegeven. We kwamen samen met het idee om die door de kinderen te laten beschilderen. Ik kocht spraypaint waarmee ik eerst alle klompjes inspoot en kocht later acrylverf en kwastjes. Dinsdag bracht ik telkens 1 kindje naar de zijkant van het huis en mochten ze vrolijk verven. Het waren erg leuke kunstwerkjes geworden, maar ik merkte wel dat sommige kinderen niet vaak iets creatiefs doen. Toen 1 jongetje van mij een kwast met blauwe verf kreeg, stopte hij m gelijk in zn mond. Ai. Gelukkig had ik nontoxic verf gekocht haha. Helaas hadden we niet crocs voor elk kindje, maar 8 konden schilderen, dus misschien koop ik nog wat meer. Ze waren zo trots toen ze ermee rondliepen.
Toen ik maandag bij Megamart was, ging ik los. Zo heb ik een babyfietsje zonder trappers gekocht, een plastic bal waar je verschillende vormpjes doorheen moet duwen en een speelgoed vrachtwagen met blokjes met het ABC. Komende week zal ik de kadootjes een voor een geven.
Dinsdag kwam eindelijk mijn pakketje! Bijna 2 maanden nadat het verstuurd was. Ik moest lang wachten bij t postkantoor voordat ik mn pakket kreeg maar toen ik m opende was ik wel heel blij. Stroopwafels, tijdschriften, snoepjes en nog meer boekjes voor de kinderen. Aan het eind van mijn werk geef ik ze alle boekjes en hopelijk worden ze vaak voorgelezen. Ik probeer in mn laatste dagen zoveel mogelijk voor te lezen, Jip&Janneke, Pluk vd Petteflet, Rupsje Nooitgenoeg en Kikker in Love.
De laatste paar weken ben ik telkens 1 maal per week naar de arme familie Smith gegaan en 1 maal per week naar de fosterfamily. Ik ging vaak alleen, maar soms ging Kimberley mee. De laatste keer bij de fosterfamily hadden de meisjes geen huiswerk dus vlochten ze ons haar en leerden we hen Nederlands. Toen we weg ging zwaaiden ze en riepen ze 'doeeeg!'. Dinsdag ging ik naar de Smith's familie. Ik had voor hen een theepot, waar je het water in kan koken, gekocht, want die had de moeder nodig. Ze was er erg blij mee en ik gaf de tweeling potloden en gummen. Een week geleden had ik de supermarkt geplunderd en boodschappen gedaan voor de moeder Pauline. Ik kocht niet de standaard rijst en brood maar spaghetti, bammy, koekjes, siroop en meer. Daar waren ze zo blij mee en het had allemaal erg gesmaakt zeiden ze toen ik dinsdag terugkwam. Patrina, mijn supervisor van Projects Abroad, had me de opdracht gegeven om de kinderen te interviewen. Ik stelde ze vragen over school, persoonlijke dingen maar ook over sex en drugs. Met deze antwoorden zal Patrina doorwerken. Toen ik klaar was met de interviews, speelde ik dammen met Kenton en leerde ik ze het kaartspel Shithead. Ik help ze dan wel niet met huiswerk maar het spenderen van tijd met ze voelt goed om te doen.
Vanwege Pasen hoef ik eigenlijk alleen nog dinsdag en woensdag te werken. Ik blijf nog 2 daagjes langer omdat ik het leuk vind met de weeskinderen. Ik ga nog eenmaal naar de fosterfamily en de familie Smith volgende week. Mijn verzamelde geld is nog lang niet op, maar ik heb Patrina gevraagd of ze met een idee kan komen waar het weeshuis langer profijt van kan hebben. Zo zijn er twee meisjes in het weeshuis die een spierziekte hebben, een soort spasme. De oudste van 8 kan wel praten en kruipen, maar het jonge meisje van 5 kan bijna niks behalve met haar ogen knipperen. Patrina vertelde me dat ze echt fysiotherapie nodig hebben om losser te worden. Er zou dus een therapeut kunnen komen die ze helpt met het ontspannen van hun spieren wat hopelijk op lange termijn goede resultaten heeft. Zit een prijskaartje aan, ze laat me volgende week weten hoeveel het zou kosten. Het is in ieder geval zeker iets dat worthwhile is en ook voor de lange termijn. Verder heb ik nog wat kleine ideetjes voor het geld en hoop ik dat ik al het geld goed heb kunnen besteden.
2 weken geleden ging ik samen met Luuk, Yannick, Simon en Kimberley terug naar de Blue Mountains. Het weer was niet al te best dus deden we de klim niet om 4 uur 's nachts maar lekker om 12 uur in de middag. Luuk kroop met klamme handjes achter het stuur van de auto van de baas van het guesthouse en we reden langzaam naar het soldierkamp. Toen we eenmaal na een hevige klim de top hadden bereikt, was er niks te zien. We zaten middenin de wolken en soms zag je een glimp van Kingston. Het was gelukkig deze keer niet zo koud en erg gezellig. Muziekje dr bij en Yannick ging een kampvuur maken wat helaas mislukte omdat het hout te nat was. 's Avonds ging onze gekke Yannick naar de keuken om te vragen of hij daar mocht koken met zijn eigen pan. Hij mocht groente lenen van de keuken en we aten die avond de meest geweldige spaghetti ooit, héérlijk. Zo lekker dat we het zondag nog als ontbijt hadden. We wilden die dag eigenlijk naar het strand, maar het weer was niet super dus hebben we een paar uur bij Devon House in het park liggen relaxen met een lekker 'I-scream' ijsje.
Vorig weekend ging ik met mn Dutchies, Luuk en Kim, naar Montego Bay. Er was niemand anders die meewilde dus we konden ongegeneerd roddelen in het Nederlands, das toch wel lekker. Het was een dramatische reis er naar toe, zulke slechte weg en geen schokdempers in het busje. We zaten in een groot apartement met zo'n heerlijk luxe grote douche. Zaterdag lagen we de hele dag op t strand, er was strakblauwe lucht en het mooiste helderblauwe water. Genieten. We deden daarnaast niet veel meer dan een beetje rondlopen en relaxen. Dus ook zondag lagen we op t strand en in een park met mooie bloemen.
Woensdag gingen we met een groepje meiden naar Little Ochi, het best visrestaurant van Jamaica, waar ik lekkere lobster met knoflook en festival heb gegeten.
En nu na veel gedoe met de buschauffeur die ons 17en in een busje voor 12 mensen wilde stoppen, zijn we in Port Antonio. En Great Huts is gewoon een geweldige plek. Ik slaap nu in een boomhut en het enige wat ons scheidt van de buitenlucht is een lapje stof en een muur van bamboe. We hebben nog geen plannen, maar deze plek is geweldig om gewoon in een hanmat te liggen en te genieten.
Nog 1 weekje te gaan in het weeshuis en dan nog een dikke anderhalve week met Luuk over het eiland touren!
Liefs Merel
Ik heb nog maar 4 dagen bij het weeshuis volgende week. Ik weet niet echt waar te beginnen. Nadat Poppy was vertrokken was het opeens wel erg rustig. Ik ben het meeste aan het spelen met de babies, geef flesjes, vouw de was op, help de peuters met hun lunch en ren een beetje rond met de kinderen. Mijn eerste ervaring met lezen voor de kids was niet erg geslaagd, mijn tweede poging bracht ik een Jip&Janneke boek mee, een Holland edition. Ik las Hope, Sam, Malcom en Alex voor en soms kwam er een ander kindje bij. Sam wilde na het verhaal gelijk naar Nederland toe! Best geslaagde actie en later heb ik korte 'Yip and Yannicka' verhaaltes voorgelezen in het klaslokaal. Ze waren een en al oor en de lerares vond dat ik leuk voorlas. Zoals ik al eerder had verteld, wilde ik schoenen kopen voor de kinderen. Verleden week hadden een paar al schoenen gekregen van andere mensen. Dat vond ik wel jammer maar deze week kocht ik ook een paar schoentjes. Zwarte sandaaltjes voor de jongens, vonden ze leuk. Amanda, de eigenaar, had als donatie zo'n 15 paar zwarte crocs gegeven. We kwamen samen met het idee om die door de kinderen te laten beschilderen. Ik kocht spraypaint waarmee ik eerst alle klompjes inspoot en kocht later acrylverf en kwastjes. Dinsdag bracht ik telkens 1 kindje naar de zijkant van het huis en mochten ze vrolijk verven. Het waren erg leuke kunstwerkjes geworden, maar ik merkte wel dat sommige kinderen niet vaak iets creatiefs doen. Toen 1 jongetje van mij een kwast met blauwe verf kreeg, stopte hij m gelijk in zn mond. Ai. Gelukkig had ik nontoxic verf gekocht haha. Helaas hadden we niet crocs voor elk kindje, maar 8 konden schilderen, dus misschien koop ik nog wat meer. Ze waren zo trots toen ze ermee rondliepen.
Toen ik maandag bij Megamart was, ging ik los. Zo heb ik een babyfietsje zonder trappers gekocht, een plastic bal waar je verschillende vormpjes doorheen moet duwen en een speelgoed vrachtwagen met blokjes met het ABC. Komende week zal ik de kadootjes een voor een geven.
Dinsdag kwam eindelijk mijn pakketje! Bijna 2 maanden nadat het verstuurd was. Ik moest lang wachten bij t postkantoor voordat ik mn pakket kreeg maar toen ik m opende was ik wel heel blij. Stroopwafels, tijdschriften, snoepjes en nog meer boekjes voor de kinderen. Aan het eind van mijn werk geef ik ze alle boekjes en hopelijk worden ze vaak voorgelezen. Ik probeer in mn laatste dagen zoveel mogelijk voor te lezen, Jip&Janneke, Pluk vd Petteflet, Rupsje Nooitgenoeg en Kikker in Love.
De laatste paar weken ben ik telkens 1 maal per week naar de arme familie Smith gegaan en 1 maal per week naar de fosterfamily. Ik ging vaak alleen, maar soms ging Kimberley mee. De laatste keer bij de fosterfamily hadden de meisjes geen huiswerk dus vlochten ze ons haar en leerden we hen Nederlands. Toen we weg ging zwaaiden ze en riepen ze 'doeeeg!'. Dinsdag ging ik naar de Smith's familie. Ik had voor hen een theepot, waar je het water in kan koken, gekocht, want die had de moeder nodig. Ze was er erg blij mee en ik gaf de tweeling potloden en gummen. Een week geleden had ik de supermarkt geplunderd en boodschappen gedaan voor de moeder Pauline. Ik kocht niet de standaard rijst en brood maar spaghetti, bammy, koekjes, siroop en meer. Daar waren ze zo blij mee en het had allemaal erg gesmaakt zeiden ze toen ik dinsdag terugkwam. Patrina, mijn supervisor van Projects Abroad, had me de opdracht gegeven om de kinderen te interviewen. Ik stelde ze vragen over school, persoonlijke dingen maar ook over sex en drugs. Met deze antwoorden zal Patrina doorwerken. Toen ik klaar was met de interviews, speelde ik dammen met Kenton en leerde ik ze het kaartspel Shithead. Ik help ze dan wel niet met huiswerk maar het spenderen van tijd met ze voelt goed om te doen.
Vanwege Pasen hoef ik eigenlijk alleen nog dinsdag en woensdag te werken. Ik blijf nog 2 daagjes langer omdat ik het leuk vind met de weeskinderen. Ik ga nog eenmaal naar de fosterfamily en de familie Smith volgende week. Mijn verzamelde geld is nog lang niet op, maar ik heb Patrina gevraagd of ze met een idee kan komen waar het weeshuis langer profijt van kan hebben. Zo zijn er twee meisjes in het weeshuis die een spierziekte hebben, een soort spasme. De oudste van 8 kan wel praten en kruipen, maar het jonge meisje van 5 kan bijna niks behalve met haar ogen knipperen. Patrina vertelde me dat ze echt fysiotherapie nodig hebben om losser te worden. Er zou dus een therapeut kunnen komen die ze helpt met het ontspannen van hun spieren wat hopelijk op lange termijn goede resultaten heeft. Zit een prijskaartje aan, ze laat me volgende week weten hoeveel het zou kosten. Het is in ieder geval zeker iets dat worthwhile is en ook voor de lange termijn. Verder heb ik nog wat kleine ideetjes voor het geld en hoop ik dat ik al het geld goed heb kunnen besteden.
2 weken geleden ging ik samen met Luuk, Yannick, Simon en Kimberley terug naar de Blue Mountains. Het weer was niet al te best dus deden we de klim niet om 4 uur 's nachts maar lekker om 12 uur in de middag. Luuk kroop met klamme handjes achter het stuur van de auto van de baas van het guesthouse en we reden langzaam naar het soldierkamp. Toen we eenmaal na een hevige klim de top hadden bereikt, was er niks te zien. We zaten middenin de wolken en soms zag je een glimp van Kingston. Het was gelukkig deze keer niet zo koud en erg gezellig. Muziekje dr bij en Yannick ging een kampvuur maken wat helaas mislukte omdat het hout te nat was. 's Avonds ging onze gekke Yannick naar de keuken om te vragen of hij daar mocht koken met zijn eigen pan. Hij mocht groente lenen van de keuken en we aten die avond de meest geweldige spaghetti ooit, héérlijk. Zo lekker dat we het zondag nog als ontbijt hadden. We wilden die dag eigenlijk naar het strand, maar het weer was niet super dus hebben we een paar uur bij Devon House in het park liggen relaxen met een lekker 'I-scream' ijsje.
Vorig weekend ging ik met mn Dutchies, Luuk en Kim, naar Montego Bay. Er was niemand anders die meewilde dus we konden ongegeneerd roddelen in het Nederlands, das toch wel lekker. Het was een dramatische reis er naar toe, zulke slechte weg en geen schokdempers in het busje. We zaten in een groot apartement met zo'n heerlijk luxe grote douche. Zaterdag lagen we de hele dag op t strand, er was strakblauwe lucht en het mooiste helderblauwe water. Genieten. We deden daarnaast niet veel meer dan een beetje rondlopen en relaxen. Dus ook zondag lagen we op t strand en in een park met mooie bloemen.
Woensdag gingen we met een groepje meiden naar Little Ochi, het best visrestaurant van Jamaica, waar ik lekkere lobster met knoflook en festival heb gegeten.
En nu na veel gedoe met de buschauffeur die ons 17en in een busje voor 12 mensen wilde stoppen, zijn we in Port Antonio. En Great Huts is gewoon een geweldige plek. Ik slaap nu in een boomhut en het enige wat ons scheidt van de buitenlucht is een lapje stof en een muur van bamboe. We hebben nog geen plannen, maar deze plek is geweldig om gewoon in een hanmat te liggen en te genieten.
Nog 1 weekje te gaan in het weeshuis en dan nog een dikke anderhalve week met Luuk over het eiland touren!
Liefs Merel
Leuk om je verhalen te lezen. Alvast van harte met je verjaardag en geniet van je laatste weekjes!
Groeten van Jan, Vera, Jasper en Olav
Wouter, Stan, Maarten, Peter en Marguerite Traas.